Խնդրի վերլուծությունը

Ցանկանու՞մ եք ազատվել խցանումներից և առողջ ազգ ունենալ: Ուրեմն ձեր քաղաքում ստեղծե՛ք հեծանիվների ենթակառուցվածք:

Ամեն տարի ավելի ու ավելի շատ հեծանվորդներ են հայտնվում Երևանի փողոցներում։ Ավելի ու ավելի շատ մարդիկ փոխում են իրենց վերաբերմունքը տրանսպորտի այս տեսակի նկատմամբ: Հենց տրանսպորտի տեսակի, այլ ոչ թե սպորտային նախասիրության:

Զարգացած երկրներում հեծանիվը համարվում է [TK1] տրանսպորտի լիարժեք տեսակ, որից կարող են օգտվել և՛ մեծահասակները, և՛ երեխաները, և՛ անձրևի, և՛ ձյան ժամանակ։ Սակայն նման արդյունքի հասնելու համար քաղաքային իշխանությունը պետք է նրանց համար ենթակառուցվածք ստեղծի։

Առաջին քայլը, որ պետք է անել, դա հեծանվորդներին ավտոմեքենաներից և հետիոտներից առանձնացնելն է։ Ստեղծել նրանց համար առանձնացված գոտիներ: Սա նաև նշանակում է արգելել հեծանիվներին երթևեկել մայթերով և հետիոտնային գոտիներով:

Երկրորդը հեծանիվների կայանման վայրեր ստեղծելն է։ Յուրաքանչյուր պետական և առևտրային հաստատություն, յուրաքանչյուր կայարան, մետրո, զբոսայգի պետք է ունենա հեծանվային կայանատեղեր:

Երրորդ քայլն առանձնացված գոտիներին որպես մեքենաների երթևեկելի մաս վերաբերվելն է։ Այսինքն մաքրել ձյունից, լվանալ: Կազմակերպել հետիոտնային անցումներ, տեղադրել լուսացույցներ:

Չորրորդը՝ ուսումնասիրել բնակչության կարիքները և հասկանալ, թե ինչ բնակիչներն ինչ պատճառներով չեն օգտագործում հեծանիվ: Հասկանալ, ուսումնասիրել նրանց վախերը և առաջարկել լուծում:

Խոսելով հեծանիվների մասին՝ չենք կարող շրջանցել Երևանի փողոցները լցրած Էլեկտրական ինքնագնացները։ Այս դեպքում հիմնական խնդիրը վարձակալության ինքնագնացներն են, որոնք օգտագործողները մեծ արագությամբ քաոսային կերպով շրջում են ճանապարհներով, մայթերով, զբոսայգիներով և հետիոտնային գոտիներով, վրաերթի են ենթարկում անցորդներին և իրենք ընկնում մեքենաների անիվների տակ։ Ինքնագնացները լցրել են ամբողջ քաղաքը։ Դրանք թողնում են հետիոտնային գոտիներում, շենքերի հիմնական մուտքերի մոտ, խանութների մոտ և երթևեկելի հատվածում։

Էլեկտրական ինքնագնացների հետ կապված խնդիրներ են առաջացել աշխարհի բոլոր քաղաքներում, և յուրաքանչյուրը յուրովի է լուծում գտել։ Օրինակ՝ Փարիզում 2023 թվականի սեպտեմբերի 1-ից ամբողջությամբ արգելվում են Էլեկտրական ինքնագնացները։ Բայց արդյո՞ք արգելքը խնդրի լուծման միջոց է, թե՞ դեռ հնարավոր է գտնել լուծում, որը հարմար կլինի բոլորին։

Առաջինն, ինչ պիտի արվի, այն է, որ էլեկտրական ինքնագնացները, ինչպես և հեծանիվը, պետք է հավասարեցվի մեքենային։ Բոլոր սահմանափակումներով, որոնց մասին արդեն խոսեցինք՝ մայթերով և զբոսայգիներով երթևեկելու արգելք:

Երկրորդը՝ ստիպել նվազեցնել վարձակալված սկուտերների առավելագույն արագությունը մինչև 5-15 կմ/ժ։

Երրորդը՝ սահմանել պատասխանատվություն՝ սկուտերները սխալ տեղում, մայթերի վրա թողնելու համար։ Ըստ մեքենայի քարշերինգի համակարգի:

Հայաստանի Հանրապետության անկախության ողջ պատմության ընթացքում Երևանում կառուցվել է ընդամենը 150 մետր առանձնացված հեծանվուղի 2019 թվականին, [ՏԿ2], որը գոյություն է ունեցել կես տարուց պակաս: Եթե մենք ձգտում ենք առողջ հասարակության, առանց խցանումների քաղաքի, անվտանգ և հարմարավետ փողոցների, ապա արդեն այսօր անհրաժեշտ է բարեփոխումներ սկսել հեծանվորդների նկատմամբ։