Երևանի թոփ-10 խնդիրները

Համաշխարհային փորձը

մահացությունը ճանապարհներին

Ստոկհոլմ, Շվեդիա

Խնդիր

Ստոկհոլմում ճանապարհներին բարձր մահացություն է գրանցվել՝ կանոնակարգերի չկատարման և ենթակառուցվածքային թերությունների պատճառով:

Լուծում

Շվեդիան խիստ օրենսդրություն է մշակել ճանապարհներին անվտանգության իրավիճակը բարելավելու համար։ Օրենքը խստիվ արգելում է մեքենա վարել ոչ սթափ վիճակում, ինչը դարձել է ճանապարհներին մահացության դեմ պայքարի հիմնական միջոցներից մեկը: Բացի այդ, Շվեդիայում արագության գերազանցման համար տուգանքները շատ բարձր են՝ սկսած մի քանի հարյուր շվեդական կրոնից (6 000 – 8 000 դրամ) աննշան գերազանցման և մինչև մի քանի հազար SEK (60 000 – 80 000 դրամ) լուրջ գերազանցման համար, հատկապես բնակելի տարածքներում:

Ստոկհոլմում ակտիվորեն կառուցվում և արդիականացվում են շրջանաձև ճանապարհներ՝ վթարների թիվը նվազեցնելու համար։ Քաղաքը նաև շեշտը դնում է հետիոտնի անվտանգության վրա՝ կառուցելով հետիոտնային ուղիներ՝ ճիշտ գծանշումներով և լուսացույցների տեղադրմամբ:

Բացի այդ, ուշադրություն է դարձվում ճանապարհներին տեսանելիության բարձրացմանը, մասնավորապես, վառ գծանշումների, ազդանշանային լույսերի և նշանների միջոցով, հատկապես գիշերը:

Սա ներառում է նաև անվտանգ հատման գոտիների, անվտանգ ճամփեզրերի և եզրաքարերի ստեղծում: Քաղաքային ենթակառուցվածքը պլանավորելիս հաշվի են առնվում սահմանափակ շարժունակությամբ քաղաքացիների, այդ թվում՝ հաշմանդամների և տարեցների կարիքները:

Ճանապարհային անվտանգության վերաբերյալ տեղեկատվական արշավները հանգեցրել են նրան, որ Շվեդիայում ՃՏՊ-ների պատճառով մահացությունը դարձել է աշխարհում ամենացածրներից մեկը և այժմ կազմում է տարեկան 3-ից պակաս մահ 100 000 մարդու հաշվով:

Արդիականությունը Երևանի համար

Շրջանաձև ճանապարհների կառուցումը ռեսուրսատար և ոչ այնքան հարմար է Երևանի համար։ Արագության գերազանցման համար բարձր տուգանքներն ամենահամապատասխան միջոցներից մեկն է, որը միանգամայն արդիական է Հայաստանի մայրաքաղաքի համար, հատկապես, եթե քաղաքը գոտիավորել հատվածների՝ կախված արագության սահմանափակումներից և տուգանքների չափից։ Ճիշտ գծանշումը և ճանապարհներին տեսանելիության բարելավման վրա շեշտադրումը նույնպես շատ կարևոր է Երևանի համար, քանի որ ձմռանը տեսանելիությունն ընկնում է մառախուղների պատճառով:

Ամստերդամ, Նիդերլանդներ

Խնդիր

Ամստերդամը 1970-80-ական թվականներին բախվեց ճանապարհներին հեծանվորդների և հետիոտների բարձր մահացության խնդրին: Սա դարձավ զանգվածային բողոքի ցույցերի խթան և առաջացրեց «Stop de Kindermoord» շարժումը, որի նպատակն էր նվազեցնել ճանապարհներին երեխաների մահացությունների թիվը:

Լուծում

Ի պատասխան այս խնդրի՝ քաղաքը մի շարք միջոցառումներ ձեռնակեց։

Առաջինն առանձին արահետներն էին։ Այս ուղիները առանձնացված էին հիմնական ճանապարհներից, ինչը հեծանվորդներին թույլ էր տալիս անվտանգ տեղաշարժվել քաղաքում և նվազեցնել մեքենաների հետ բախման վտանգը:

Երկրորդ՝ Ամստերդամի շատ շրջաններում արագության սահմանափակումն էր մինչև 30 կմ/ժամ: Արագության սահմանափակումն օգնեց նվազեցնել վթարների ռիսկը և ճանապարհներն ավելի անվտանգ դարձրեց երթևեկության բոլոր մասնակիցների համար:

Քաղաքում ներդրվեց նաև «Traffic calming» (երթևեկության հանգստացում)։ Սա ներառում էր «պառկած ոստիկանների», արագաչափերի, նեղ գծերի և հետիոտների համար նախատեսված տարածքների տեղադրում՝ տրանսպորտային միջոցների արագությունը նվազեցնելու համար:

Մեկ այլ կարևոր նախաձեռնություն էր Woonerf-ի նախագծերի ստեղծումը սահմանափակ երթևեկությամբ բնակելի տարածքների համար: Այս տարածքներում առաջնահերթությունը տրվեց հետիոտներին և փողոցում խաղացող երեխաներին, որտեղ մեքենաները կարող էին շարժվել միայն մարդու քայլի արագությամբ:

Վերջապես, Ամստերդամը սկսեց կրթական ծրագրեր երեխաների համար: Այս ծրագրերը նպատակ ունեին երեխաներին սովորեցնել ճանապարհային անվտանգության հիմունքները և ճանապարհային երթևեկության կանոնները:

Այս միջոցառումների շնորհիվ Ամստերդամը կարողացավ զգալիորեն նվազեցնել մահացությունը հեծանվորդների և հետիոտների շրջանում և օրինակ դառնալ այլ քաղաքների համար:

Արդիականությունը Երևանի համար

Հեծանվային արահետների ներդրումը Երևանի համար ակտուալ չէ. քաղաքն ինքնին լեռնոտ է, իսկ տեղի բնակիչների մոտ զարգացած չէ հեծանվավազքի մշակույթը։ Իսկ հասարակական տրանսպորտի համակարգը պետք է զարգացնել, դա կնվազեցնի երթևեկության քանակը և, համապատասխանաբար, մահացությունը ճանապարհներին։

Բացառապես հետիոտնային տարածքների կառուցման նման նախագծերը բավականին փորձառական են Երևանի համար, սակայն սա կարող է լինել որպես լրացուցիչ լուծում, օրինակ՝ քաղաքի ծայրամասերում։ Երեխաների համար նախատեսված կրթական ծրագրերը, որոնք սովորեցնում են անվտանգության կանոնները, ինչպես նաև մինչև 30 կմ/ժ արագության սահմանափակումը քաղաքի առավել զբոսաշրջային վայրերում, հիանալի միջոց են Երևանի ճանապարհներին մահացության դեմ պայքարելու համար: